Roda JC Kerkrade

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roda JC Kerkrade
Roda JC Kerkrade
Parkstad Limburg Stadion
Naam Sportvereniging Roda Juliana Combinatie Kerkrade
Bijnaam De Koempels
Trots van het Zuiden
De Limburgers
Opgericht 27 juni 1962
Plaats Kerkrade
Stadion Parkstad Limburg Stadion
Capaciteit 19.979
Eigenaar Vlag van Nederland Stichting Roda JC
Algemeen directeur Vlag van Nederland Jordens Peters
Technisch directeur Vlag van Nederland Robbie Servais
Trainer Vlag van Nederland Bas Sibum
(Hoofd)sponsor Gorenjec Facility Services
Kledingmerk Kipsta
Begroting € 2,0 miljoen
Competitie Keuken Kampioen Divisie (2023/24)
Prijzen Eerste divisie: 1x
KNVB Beker: 2×
Website www.rodajc.nl
Thuis
Uit
Icoontje huidige resultaten 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Roda JC Kerkrade is een Nederlandse voetbalclub gevestigd in Kerkrade. De volledige naam luidt Sportvereniging Roda Juliana Combinatie Kerkrade. De club werd in 1962 opgericht als een fusie van Roda Sport (nov. 1954 fusie 'Kerkrade' en 'Bleijerheide') en Rapid JC (nov. 1954 fusie 'Rapid '54' en 'Juliana'). Roda JC Kerkrade speelt sinds september 2000 zijn thuiswedstrijden in het Parkstad Limburg Stadion.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

1910-1953[bewerken | brontekst bewerken]

Stamboom van Roda JC

Tot de negentiende eeuw was het huidige Parkstad, de voormalige Oostelijke Mijnstreek, relatief dunbevolkt. Toen aan het einde van de 19e eeuw steenkool op steeds grotere schaal werd gewonnen, groeide de bevolking van Parkstad / De Oostelijke Mijnstreek. Met de groeiende inwonersaantallen kwam ook de oprichting van een aantal voetbalverenigingen. Op 20 juli 1910 werd de eerste voetbalclub in Kerkrade opgericht: SV Juliana uit Spekholzerheide. Echter, pas in het jaar 1913 kreeg men van de Limburgse Voetbal Bond toestemming mee te doen aan de Limburgse competitie. Op 27 juli 1914, vier dagen voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, werd er in de Kerkraadse wijk Bleijerheide de voetbalclub BVV Sparta opgericht. Deze dag wordt dan ook aangehouden als de dag waarop Roda JC Kerkrade is opgericht. In datzelfde jaar nam ook BVV Sparta deel aan de competitie van de Limburgse voetbalbond. Twee jaar daarna sloot BVV Sparta zich aan bij de Rooms Katholieke Federatie (RKF) en de club werd voor het eerst in de geschiedenis kampioen.

Een aantal jaren later, in juli 1921, veroverde BVV Sparta de Velocitas-beker door clubs als PSV, Juliana, Valkenburg en Velocitas te verslaan. In 1923 stapte BVV Sparta naar de Nederlandse Voetbalbond en veranderde de club zijn naam naar SV Bleijerheide. Ondertussen vormde zich op 1 augustus 1926 in Kerkrade een derde voetbalclub die zich SV Kerkrade noemde, in de volksmond ook wel Kerkrade Minor genoemd. In 1928 promoveerde SV Kerkrade naar de hoogste klasse in de RKF, waar men kampioen werd in 1935 en 1939. Ondertussen deed SV Bleijerheide het goed; het lukt hun in 1931 om te promoveren naar de eerste klasse van de Nederlandse Voetbalbond.

Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog ging SV Bleijerheide samen met de Rooms Katholieke Nulland Achilles Combinatie, hetgeen betekende dat SV Bleijerheide werd omgedoopt tot een rooms-katholieke vereniging. Door deze vereniging werden verschillende sporten uitgeoefend. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog fuseerden de voetbalbonden IVCB en de KNVB, waardoor alle deelnemende teams in KNVB-verband uitkwamen. Na de fusie tussen de KNVB en de RKF kwam SV Kerkrade terecht in de 2e klasse en promoveerde de club in 1948 naar de 1e klasse. Hierdoor speelden drie Kerkraadse clubs op het hoogste voetbalniveau.

1954-1961[bewerken | brontekst bewerken]

Gemeentelijk Sportpark Kaalheide

In 1954 werd in Nederland de voetbalbond de NBVB opgericht. Enkele Heerlense zakenmensen, waaronder Wiel Reiss, een van de medeoprichters van Opel dealer Canton Reiss (het latere Hekkert Autogroep) en geldschieters, namen het initiatief tot de oprichting van semi-profclub Rapid '54. De club had geen stadion, waardoor het zijn thuiswedstrijden speelde in het Gemeentelijk Sportpark Kaalheide. De nieuwe club kaapte bij Bleijerheide de beste spelers weg. De KNVB zag de bui snel hangen en bereikte na enkele maanden een overeenstemming met de NBVB. Op 4 november 1954 werd via een communiqué bekendgemaakt dat de twee partijen tot overeenstemming waren gekomen. Rapid '54 speelde uiteindelijk 11 duels in de competitie van de NBVB, waarbij plaats 5 van de 10 werd behaald. De voetbalbonden probeerden de clubs van beide competities zoveel mogelijk samen te voegen. Op 14 november fuseerden om die reden Rapid '54 en Juliana. De fusieclub kreeg de naam Rapid Juliana Combinatie, kortweg Rapid JC. Het zwaar gehandicapte Bleijerheide fuseerde met SV Kerkrade en zo ontstond Roda Sport.

In de 1e klasse A eindigde Roda Sport als negende en in de 1e klasse C deed Rapid JC het uitstekend door achter PSV als 2e te eindigen. In het seizoen 1955/56 werden 2 Hoofdklassen in het leven geroepen. In de Hoofdklasse A eindigde Roda Sport als 14e en in de Hoofdklasse B werd Rapid JC 2e achter USV Elinkwijk. Via een beslissingswedstrijd bereikte Rapid de kampioenscompetitie. Daarin maakte de club korte metten met achtereenvolgens Elinkwijk, Sparta Rotterdam en NAC Breda, waardoor Rapid JC met onder andere de bekende speler en latere voetbaltrainer en techniekgoeroe Wiel Coerver, het landskampioenschap won. In 1959 eindigde Rapid JC nogmaals op een tweede plek in de Eredivisie.

1962-1979[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 1961/62 eindigde Rapid JC in de Eredivisie op de laatste plaats en degradeerde het, waardoor in juni 1962 de laatste voetbalfusie plaatsvond in Kerkrade. Aangezien Roda Sport al jaren in de 2e divisie speelde, werd besloten tot het samengaan van beide clubs. De fusieclub kreeg de naam Roda JC en begon in het seizoen 1962/63 in de 1e divisie. Het eerste doelpunt van de fusieclub in de competitie werd gemaakt door Giel Goertzen tegen Velox. Het optreden van Roda JC in dat seizoen eindigde in een debacle. De overgebleven spelers van Rapid JC en Roda Sport bleken niet in staat zich in de 1e divisie te handhaven en na 30 wedstrijden eindigde Roda JC met 16 punten op de laatste plaats en degradeerde naar de 2e divisie.

Tussen 1964 en 1969 kwamen twee clubs uit de Oostelijke Mijnstreek uit in de 2e divisie: SV Limburgia en Roda JC. In de strijd om sponsoren, en daarmee betaald voetbal, trok Roda JC aan het langste eind. In 1967 werden de 2 tweede divisies samengevoegd en werd de 1e divisie uitgebreid met 5 clubs. Roda JC handhaafde zich in de middenmoot van de 2e divisie. In 1971 werd de 2e divisie opgeheven, waardoor enkel de ere- en eerste divisie overbleven. Roda JC eindigde in het eerste seizoen op de 4e plaats. Een jaar later werd Roda JC na 38 duels met 53 punten kampioen van de eerste divisie en promoveerde het naar de eredivisie.

In het seizoen 1973/74 handhaafde Roda JC zich in de Eredivisie door op de laatste speeldag (zondag 12 mei 1974) thuis voor 17.500 toeschouwers met 0-0 gelijk te spelen tegen AFC Ajax. Doelman Bram Geilman tikte in de slotfase van de wedstrijd een zoevend schot van Johan Neeskens uit de linkerbovenhoek, waardoor het Eredivisieschap van de Kerkraadse club werd verlengd. Uit 34 duels had Roda JC namelijk 22 punten behaald, waardoor het met NAC Breda op een gedeelde vijftiende plaats eindigde. In het seizoen 1974/75 deed Roda JC eindelijk van zich spreken en eindigde op de ranglijst op de achtste plaats. In 1975/76 en 1976/77 nestelde de club zich zelfs in de subtop door op de zevende en respectievelijk de vijfde plaats te eindigen. In 1976/77 scoorde Roda JC 53 goals in de Eredivisie en kreeg er 35 tegen. In 1975/76 bereikte Roda JC voor het eerst de bekerfinale tegen PSV. Na verlenging won PSV de finale in De Kuip met 1-0. Desondanks kreeg Roda JC een ticket voor het Europacup II-toernooi 1976/77. Daarin bleek het verrassend sterk voor de dag komende Roda JC uiteindelijk over twee wedstrijden de mindere van RSC Anderlecht. De return op woensdagavond 29 september 1976 op een stijf uitverkocht Kaalheide (met 24.000 toeschouwers een bezoekersrecord aller tijden), ging met 2-3 verloren nadat Roda JC eerst met 1-0 en met 2-1 had geleid.

Het seizoen 1978/79 was het beste seizoen in deze periode. Het team met trainer Bert Jacobs leek in de competitie op een regelrechte sensatie af te stevenen. Tussen 12 november 1978 en 8 december 1978, en tussen 4 maart 1979 en 9 april 1979, bezette Roda JC de eerste plaats. In de tussenliggende periode, 9 december 1978 tot en met 3 maart 1979, nam Roda JC de tweede plaats in, vlak achter de latere kampioen Ajax. Door de strenge winter was er een lange winterstop tussen de twee seizoenhelften. De competitie werd pas ruim anderhalve maand later dan gebruikelijk hervat, op 3 maart 1979. Tussen half april en half mei 1979 viel Roda JC steeds meer terug. Half juni 1979 eindigde Roda JC als vijfde, achter de toenmalige traditionele top vier uit de periode 1976-1982: Ajax, Feyenoord, PSV en AZ'67. Roda JC scoorde uiteindelijk 58 goals en kreeg er 33 tegen. De Roda JC-selectie uit dit seizoen bestond uit: Leo Ehlen, Gène Hanssen, Sten Ziegler, Jens Kolding, Theo de Jong, Adrie Koster, Dick Nanninga, Leo Degens, Michel Mommertz, John Meuser, John Pfeiffer, Jan Jongbloed, Joop Dacier, Bram Geilman, Peter de wit, Terence Lees, Johan Toonstra, Pierre Vermeulen, André Broeks, Willi Smeets, Roger Raeven en Chris Riemens.

Handelshuis[bewerken | brontekst bewerken]

In de loop van 1980 raakten makelaar en projectontwikkelaar Theo Pickée en textielhandelaar Nol Hendriks verbonden aan de club. Met hun investeringen wist de club in de jaren tachtig en negentig het ene na het andere talent binnen te loodsen en met winst door te verkopen. Dit leverde de club een aantal deelnames aan Europese toernooien op. Na het Bosman-arrest kreeg de club te maken met nieuwe spelregels op het gebied van spelerscontracten. Spelers waarvan het contract was afgelopen, konden niet meer met winst worden doorverkocht. Roda JC bleef echter vasthouden aan het principe van het doorverkopen van spelers met winst. Men gaf structureel meer geld uit dan er binnenkwam, met het idee het ontstane begrotingstekort met de verkoop van spelers op te vullen. Naarmate financiële klappers uitbleven, groeide de schuld van de club gestaag.

Fusieperikelen in 2009[bewerken | brontekst bewerken]

Na een aantal mislukte pogingen[1] pleitte de Limburgse gouverneur Léon Frissen in 2008 voor een fusie tussen Roda JC, MVV Maastricht en Fortuna Sittard. Op 3 februari 2009 werd na maanden overleg en een advies van de stuurgroep "Topvoetbal in Limburg" bekendgemaakt dat de bestuurders van Fortuna Sittard en Roda JC overeenkwamen dat de twee clubs vanaf het seizoen 2009/10 zouden fuseren tot Sporting Limburg. Dit onder hevig protest van de aanhang van beide clubs. Voordat de fusie kon doorgaan, moest de Stichting Roda JC wel nog haar goedkeuring verlenen. Op 8 april 2009 ketste deze fusie echter af door het ontbreken van financiële steun van de provincie Limburg.[2]

Wederopbouw[bewerken | brontekst bewerken]

In de aanloop naar het fusie-overleg was Roda JC op financieel gebied ver afgegleden. De club ging dan wel zelfstandig verder, maar zij balanceerde op de rand van de afgrond. Dit was reden voor toenmalig directeur Martin van Geel om met de gemeente Kerkrade in overleg te gaan over een lening aan de club. Een van de voorwaarden die de gemeente Kerkrade stelde was een naamsverandering van Roda JC naar Roda JC Kerkrade. In het seizoen 2010/11 is de nieuwe clubnaam in gebruik genomen.[3] Met deze lening was het gevaar echter niet geweken: de club moest zijn begroting op orde zien te krijgen om aan de eisen voor een nieuwe proflicentie te voldoen. Door een vordering met de gemeente Kerkrade werd de proflicentie van Roda JC Kerkrade op het laatste moment gered.[4]

Overname[bewerken | brontekst bewerken]

De KNVB gaf in september 2020 goedkeuring voor de overname van Roda JC. Alle aandelen werden daardoor ondergebracht in de Stichting Roda JC. De regionale ondernemers Stijn Koster, Bert Peels, Roger Hodenius en investeringsmaatschappij Mercurius pitchten het plan in mei 2020. Zij willen met de club naar de top van de Keuken Kampioen Divisie. Het collectief, dat is gaan opereren onder de naam Phoenix Group, investeert de komende drie seizoenen telkens 1,5 miljoen euro in de club. Dat bedrag verwachten de ondernemers jaarlijks tekort te komen op de begroting. Tegelijkertijd vroegen zij aan de gemeente Kerkrade toendertijd de huur van het Parkstad Limburg Stadion te verlagen tot 250.000 euro. Door de goedkeuring van de overname door de KNVB kwam er ook een formeel einde aan de betrokkenheid van Frits Schrouff bij de club. Schrouff kocht eind 2015 de aandelen in de club en probeerde die in de afgelopen jaren meermaals tevergeefs te verkopen. Daarnaast liet hij, vele miljoenen euro's later, de aandelen via de stichting FS United door andere ondernemers beheren.

Degradatie[bewerken | brontekst bewerken]

Roda JC eindigde in het seizoen 2013/14 op de achttiende en daarmee laatste plaats in de eredivisie, één punt achter N.E.C.. Daardoor degradeerde de club na 41 seizoenen voor het eerst in zijn bestaan naar de Eerste divisie. Op de slotdag won Roda JC weliswaar met 0-1 van en bij Go Ahead Eagles, maar doordat N.E.C op datzelfde moment 2-2 speelde tegen Ajax was de degradatie een feit.

Op 5 mei 2014 maakte Roda JC bekend dat Marcel van den Bunder bij Roda JC vertrok, nadat de Raad van Commissarissen en de Stichting Roda JC het vertrouwen in hun algemeen directeur hadden opgezegd. Een van de voorstanders van het ontslag was oud-sponsor Nol Hendriks, die bij een vertrek van Van den Bunder wederom geld zou willen steken in de gedegradeerde Kerkraadse club.[5] De voltallige Raad van Commissarissen (RvC) van Roda JC heeft hierna aan de Stichting Roda JC om een bevestiging gevraagd van het vertrouwen in de RvC als toezichthoudend orgaan. Omdat de Stichting opteerde voor een nieuwe start voor Roda JC kon dat vertrouwen niet worden bevestigd, waarop de leden van de RvC hun posities ter beschikking stelden en met onmiddellijke ingang aftraden.[6]

Eerste Divisie[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste wedstrijd van het seizoen 2014/15 boekte Roda JC Kerkrade thuis een 3-2-overwinning op het eveneens gedegradeerde RKC Waalwijk. De eerste nederlaag (3-0) was uit bij FC Volendam. Roda JC eindigde als derde, waardoor de club mocht deelnemen aan de play-offs om promotie en degradatie. Tegenstander FC Emmen werd in twee wedstrijden verslagen met een 0-1 winst en een 2-2 gelijkspel. Na de uitschakeling van FC Emmen kwam Roda JC eredivisionist NAC Breda tegen in de finales van de play-offs. De wedstrijd in Kerkrade eindigde in een 0-1 nederlaag. Roda JC Kerkrade dwong in het tweede duel een verlenging af, nadat Mitchel Paulissen zorgde voor een 0-1 eindstand in de reguliere speeltijd. In de 96e minuut van de verlenging kwam NAC Breda op gelijke hoogte, hetgeen zou betekenen dat NAC zich zou handhaven als eredivisionist. In de 110e minuut maakte Tom van Hyfte echter de 1-2, waarmee Roda JC na een jaar afwezigheid alsnog terugkeerde in de Eredivisie.

Eredivisie[bewerken | brontekst bewerken]

Onder leiding van de nieuwe trainer Darije Kalezić eindigde Roda JC als 14e op de ranglijst. Op 10 mei 2016 stelde de club Kalezić echter op non-actief wegens een onhoudbare situatie tussen hem en technisch directeur Ton Caanen. "Kalezic liet zich afgelopen zondag (8 mei 2016 red.) na afloop van de competitie in diverse media zeer laatdunkend uit over technisch directeur Ton Caanen. Hij heeft met zijn uitlatingen de grens van het betamelijke overschreden", schreef de club op haar website.

Een opvolger werd gevonden in de persoon van Yannis Anastasiou, voormalig speler van de club. In een chaotisch verlopen seizoen 2016/17 eindigde Roda JC op de 17e plaats, hetgeen het spelen van play-offs om promotie en degradatie betekende. In de eerste play-offronde wist de Limburgse formatie maar nipt van Helmond Sport te winnen: 0-1 in Helmond en 1-1 in Kerkrade. Enkele dagen na de wedstrijd in Kerkrade werd Anastasiou op non-actief gesteld en clubicoon Huub Stevens aan de technische staf toegevoegd. In de finaleronde van play-offs trof Roda JC aartsrivaal MVV Maastricht. Nadat de eerste wedstrijd in de Geusselt in een doelpuntloos gelijkspel was geëindigd, zorgde Daryl Werker met een rake kopbal voor de 1-0 overwinning in het eigen Parkstad Limburg Stadion. Door dit resultaat verzekerde Roda JC zich van nog een seizoen op het hoogste niveau. Na een zestiende plaats in de reguliere competitie ging het een jaar later mis in de play-offs. Almere City FC bleek over twee wedstrijden te sterk voor de Limburgers, waardoor Roda voor de tweede maal in het bestaan degradeerde.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Eerste divisie 1973
KNVB beker 1997, 2000

Clubcultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Supporters[bewerken | brontekst bewerken]

Stadion van binnen

In de begindagen van de club was Gemeentelijk Sportpark Kaalheide de thuisbasis van Roda JC. Aanvankelijk konden supporters vrij rondlopen. Toen er mede vanwege supportersgeweld midden jaren 70 hekken verrezen tussen de tribunes en vakken, konden supporters niet meer van vak naar vak en tribunes lopen. De fanatieke supporters verkozen de bekende lange overdekte staantribune aan de noordkant van het stadion als hun staanplaats. Op de ouderwetse, sfeervolle staantribune werden regelmatig fakkels of een honderdduizendklapper afgestoken. Kaalheide werd een berucht stadion waar spelers, bestuurders en supporters naar elkaar luisterden.

Sinds de verhuizing naar het Parkstad Limburg Stadion in augustus 2000 is de fanatiekere supportersschare achter het doel op de Westtribune (de Koempeltribune) te vinden. De kloof tussen bestuurders en fans nam toen ook toe. De grote ommekeer kwam echter in april 2009: nadat de achteraf mislukte fusie met Fortuna Sittard tot de vorming van Sporting Limburg werd aangekondigd, barstte de bom. Enkele bestuursleden stapten op na aanhoudende bedreigingen, de rest volgde toen bekend werd dat de Stichting Roda JC haar steun voor een fusieclub introk.[7] De supportersschare kreeg weer meer zeggenschap en met de hulp van de fans werd een nieuw bestuur samengesteld. De grootste fanclubs zijn de supportersverenigingen SV Roda JC en het Fanproject'98. Vanaf het begin van de overstap naar het PLS hoorde ook de WSU (Westside Ultra's) hiertoe, maar deze supportersclub is opgeheven na de promotie tegen NAC Breda in het seizoen 2014/15.

Er is een "vriendschapsband" tussen supporters van Alemannia Aachen en Roda JC Kerkrade. Zo bezoeken fans van beide clubs regelmatig elkaars wedstrijden.[8]

Rivaliteit[bewerken | brontekst bewerken]

MVV Maastricht is volgens de supporters de grootste rivaal van Roda JC. Er zijn vaak rellen tussen de supporters van beide clubs, zoals tijdens de Jupiler Play-offs in 2017 in de rust in De Geusselt. Daar werden door supporters van beide clubs toiletartikelen naar elkaar gegooid. Een andere grote rivaal is Fortuna Sittard, waar supporters van beide clubs eveneens regelmatig de confrontatie opzoeken.

Stadions[bewerken | brontekst bewerken]

Kaalheide[bewerken | brontekst bewerken]

Het Gemeentelijk Sportpark Kaalheide te Kerkrade is het stadion waarin Roda JC tot en met het seizoen 1999/00 zijn wedstrijden speelde. Het stadion bood in zijn hoogtijdagen (1962 t/m 1987) plaats aan 25.000 toeschouwers. Vanaf 1989 werd de capaciteit wegens nieuwe veiligheids eisen van de UEFA en de KNVB verkleind naar 14.000, mede door de ombouw van de on-overdekte staantribunes Oost-en West naar on-overdekte zittribunes ( onder meer voor de UEFA Cupwedstrijden in 1999 en de nog strengere veiligheidsmaatregelen door de KNVB en de UEFA). Ook werd met ingang van het seizoen 1995/96 uit veiligheidsoverwegingen het uitvak van de West naar de Oost-tribune verplaatst. Via een poort en toegangspad vanaf de Vauputsweg, konden zo bezoekende supporters naar het uitvak worden geleid.

Op zondag 14 mei 2000 was de 3-2-overwinning tegen AZ de laatste officiële wedstrijd die Roda JC voor 10.000 toeschouwers in het oude stadion speelde. Het stadion wordt sindsdien gebruikt als atletiek- en trainingscomplex voor de Roda JC Voetbalacademie, waaronder ook het beloftenelftal. Vanaf seizoen 2021/22 traint het eerste elftal er weer en maakt ook atletiekvereniging AV Achilles Top gebruik van het stadion.

Naast het stadion liggen de kunstgras trainingsvelden van de club. De beroemde lange overdekte staantribune Noord waar de fanatieke "North Side" altijd stond, is wegens betonrot in oktober 2005 gesloopt. De markante witte lichtmasten zijn wegens hun slechte staat van onderhoud in oktober 2013 gesloopt. Eén lichtmast met stadionlampen is op verzoek van de West Side Ultra's bewaard gebleven en de bedoeling was dat deze na renovatie als herinnering aan het oude stadion, op de rotonde voor de hoofdingang van het Parkstad Limburg Stadion geplaatst zou worden. Door o.a. veiligheids eisen en het zicht op de rotonde, is dit uiteindelijk niet doorgegaan en wordt de lichtmast in een opslag bewaard.

Het geel-zwarte elektronische scorebord op de Oost-tribune van toenmalig sponsor Limburgs Dagblad: "Dé krant van Limburg" is in december 2022, samen met enkele geluids-en lichtmasten en hekwerken van de Oosttribune verwijderd en worden momenteel in een opslag bewaard. Het scorebord werd destijds op Kaalheide op vrijdagavond 15 oktober 1993 tijdens de competitiewedstrijd tegen Vitesse (2-1) feestelijk in gebruik genomen.

Parkstad Limburg Stadion[bewerken | brontekst bewerken]

Parkstad Limburg Stadion bij nacht

Het huidige stadion van Roda JC heet Parkstad Limburg Stadion (PLS) en heeft een capaciteit van 19.979 overdekte zitplaatsen, 2500 business seats en 24 skyboxen. Roda JC speelt er vanaf het seizoen 2000/01 zijn thuiswedstrijden. De Zuidtribune is na het overlijden van oud-voorzitter Theo Pickée naar hem vernoemd en de Westtribune heet de Koempeltribune vanaf het seizoen 2014/15.[9]

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Functie Sinds
Raad van Commissarissen
Joop Janssen Vlag van Nederland Nederland Voorzitter 2020
Ralph Bongaerts Vlag van Nederland Nederland Commerciële Zaken 2020
Dionne Wiertz Vlag van Nederland Nederland Human Resources 2022
Jan Hoefnagels Vlag van Nederland Nederland Financiën 2024
Sef Vergoossen Vlag van Nederland Nederland Voetbaltechnische zaken 2022
Directie
Jordens Peters Vlag van Nederland Nederland Algemeen Directeur 2021
Robbie Servais Vlag van Nederland Nederland Manager Voetbalzaken 2023
Stichting Roda
Jos Som Vlag van Nederland Nederland Voorzitter 2020
Ed Koster Vlag van Nederland Nederland Secretaris 2019
Frank Thuis Vlag van Nederland Nederland Lid 2020
Hub Verhoef Vlag van Nederland Nederland Lid 2020

Laatste update: 18 januari 2024

Eerste elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Contract Vorige club
Doelmannen
1 Rody de Boer Vlag van Nederland Nederland 2024 Vlag van Nederland AZ
16 Koen Bucker Vlag van Nederland Nederland 2025 Vlag van Nederland Heracles Almelo
22 Loek Hamers Vlag van Nederland Nederland 2025
23 Jordy Steins Vlag van Nederland Nederland Vlag van Nederland FC Utrecht
Verdedigers
3 Matisse Didden Vlag van België België 2025 Vlag van België KRC Genk
4 Brian Koglin Vlag van Duitsland Duitsland 2025 Vlag van Nederland VVV-Venlo
5 Teun Bijleveld Vlag van Nederland Nederland 2024 Vlag van Nederland FC Emmen
13 Nils Röseler Vlag van Duitsland Duitsland 2025 Vlag van Duitsland FC Ingolstadt 04
17 Jamil Takidine Vlag van België België 2024 Vlag van België KRC Genk
19 Laurit Krasniqi Vlag van Kosovo Kosovo 2024 Vlag van België Royal Antwerp FC
44 Boyd Reith Vlag van Nederland Nederland 2024 Vlag van Nederland Helmond Sport
Middenvelders
6 Wesley Spieringhs Vlag van Nederland Nederland 2025 Vlag van Nederland Willem II
8 Niek Vossebelt Vlag van Nederland Nederland 2024 Vlag van Nederland Almere City FC
11 Phil Sieben Vlag van Duitsland Duitsland 2024 Vlag van Duitsland Fortuna Düsseldorf
18 Fabio Sposito Vlag van België België 2024
21 Rodney Kongolo Vlag van Nederland Nederland 2025 Vlag van Italië Cosenza Calcio
25 Sami Ouaissa Vlag van Nederland Nederland 2025
33 Walid Ould-Chikh Vlag van Nederland Nederland 2024 Vlag van Nederland FC Volendam
? Orhan Džepar Vlag van Nederland Nederland 2025 Vlag van Nederland MVV Maastricht
Aanvallers
7 Enrique Peña Zauner Vlag van Venezuela Venezuela 2024 Vlag van Duitsland Eintracht Braunschweig
9 Maximilian Schmid Vlag van Duitsland Duitsland 2024 Vlag van Duitsland 1. FC Köln
14 Lennerd Daneels Vlag van België België 2024 Vlag van Nederland RKC Waalwijk
26 Arjen van der Heide Vlag van Nederland Nederland 2025 Vlag van Nederland sc Heerenveen
27 Saydou Bangura Vlag van Nederland Nederland 2025
30 Marvin Pourié Vlag van Duitsland Duitsland 2024 Vlag van Duitsland SV Meppen

Laatste update: 23 augustus 2023

Staf[bewerken | brontekst bewerken]

Naam Nationaliteit Functie Sinds Contract Vorige club
Technische Staf
Bas Sibum Vlag van Nederland Nederland Hoofdtrainer 2023 2025 Vlag van Nederland FC Emmen
Mark Luijpers Vlag van Nederland Nederland Assistent-trainer 2023 2025 Vlag van Nederland MVV Maastricht
Rein van Duijnhoven Vlag van Nederland Nederland Keeperstrainer 2020 2024 Vlag van Nederland Helmond Sport

Laatste update: 23 augustus 2023


Overige elftallen[bewerken | brontekst bewerken]

Vrouwenvoetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Roda JC (vrouwenvoetbal) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Roda JC nam alleen in het seizoen 2008/09 deel aan de Eredivisie voor vrouwen[10] waarin het afgetekend op de laatste plaats eindigde. Door de financiële situatie werd het vrouwenelftal aan het einde van het seizoen opgeheven.[11]

Overzichtslijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1963 16e
    Eerste divisie
  • 1964 3e
    Tweede divisie
  • 1965 4e
    Tweede divisie
  • 1966 5e
    Tweede divisie
  • 1967 4e
    Tweede divisie
  • 1968 5e
    Tweede divisie
  • 1969 4e
    Tweede divisie
  • 1970 9e
    Tweede divisie
  • 1971 5e
    Tweede divisie
  • 1972 4e
    Eerste divisie
  • 1973 1e
    Eerste divisie
  • 1974 15e
    Eredivisie
  • 1975 8e
    Eredivisie
  • 1976 8e
    Eredivisie
  • 1977 5e
    Eredivisie
  • 1978 6e
    Eredivisie
  • 1979 5e
    Eredivisie
  • 1980 7e
    Eredivisie
  • 1981 11e
    Eredivisie
  • 1982 9e
    Eredivisie
  • 1983 6e
    Eredivisie
  • 1984 9e
    Eredivisie
  • 1985 11e
    Eredivisie
  • 1986 5e
    Eredivisie
  • 1987 4e
    Eredivisie
  • 1988 15e
    Eredivisie
  • 1989 5e
    Eredivisie
  • 1990 5e
    Eredivisie
  • 1991 10e
    Eredivisie
  • 1992 9e
    Eredivisie
  • 1993 11e
    Eredivisie
  • 1994 6e
    Eredivisie
  • 1995 2e
    Eredivisie
  • 1996 4e
    Eredivisie
  • 1997 6e
    Eredivisie
  • 1998 14e
    Eredivisie
  • 1999 5e
    Eredivisie
  • 2000 8e
    Eredivisie
  • 2001 4e
    Eredivisie
  • 2002 13e
    Eredivisie
  • 2003 6e
    Eredivisie
  • 2004 6e
    Eredivisie
  • 2005 8e
    Eredivisie
  • 2006 8e (9e)
    Eredivisie
  • 2007 6e (8e)
    Eredivisie
  • 2008 9e
    Eredivisie
  • 2009 16e
    Eredivisie
  • 2010 9e (7e)
    Eredivisie
  • 2011 6e (7e)
    Eredivisie
  • 2012 10e
    Eredivisie
  • 2013 16e
    Eredivisie
  • 2014 18e
    Eredivisie
  • 2015 3e
    Eerste divisie
  • 2016 14e
    Eredivisie
  • 2017 17e
    Eredivisie
  • 2018 16e
    Eredivisie
  • 2019 13e
    Eerste divisie
  • 2020 17e
    Eerste divisie
  • 2021 8e
    Eerste divisie
  • 2022 5e
    Eerste divisie
  • 2023 15e
    Eerste divisie

In elke staaf van de grafiek staat van boven naar beneden vermeld:

  • Eindnotering
Dit is de positie die de club heeft bereikt in de competitie, zonder eventuele beslissings-, play-off- of nacompetitiewedstrijden die nodig zijn geweest om bijvoorbeeld de kampioen van de competitie te bepalen.
Indien een * achter het getal staat is de notering een tussenstand en kan het zijn dat de notering niet overeenkomt met de uiteindelijke eindstand van de competitie.
Staat er een - dan is het seizoen nog bezig en is er geen definitieve uitslag bekend.
Staat er xx op de positie van de notering, dan heeft de club vroegtijdig de competitie verlaten. Dit kan onder andere komen door terugtrekking van het team, faillissement van de club of door een uitgedeelde straf van de KNVB. In veel gevallen staat elders in het artikel de reden vermeld.
Staat er een ? dan is het resultaat uit het verleden onbekend, en is alleen de competitie en/of niveau bekend van dat seizoen.
In de seizoenen 2019/20 en 2020/21 werd wegens de coronacrisis het amateurvoetbal afgebroken. Daardoor kennen deze staven geen eindklassering (middels -- weergegeven).
  • Competitieniveau en/of afdelingsletter of Officiële eindstand Eredivisie
    • Competitieniveau en/of afdelingsletter
    Hierbij geeft het getal het niveau weer, dat ook terug te vinden is in de legenda. De letter is de afdelingsaanduiding en wordt gebruikt wanneer er meer afdelingen zijn op hetzelfde niveau. De afdelingsletter is altijd een hoofdletter en wordt meestal zonder nummer gebruikt.
    Voorbeeld: 2F is niveau 2e klasse competitie F.
    Het competitieniveau en nummer wordt niet vermeld wanneer er slechts één competitie van dit niveau was.
    • Officiële eindstand Eredivisie (getal staat tussen haakjes vermeld)
    Sinds de introductie van play-offwedstrijden voor Europees voetbal na afloop van de reguliere competitie in 2005/06, is de KNVB verplicht een eindstand van de Eredivisie door te geven aan de UEFA aan de hand van deze play-offwedstrijden.
    Bij deze eindstand staan clubs die zich hebben gekwalificeerd voor Europees voetbal hoger dan clubs die zich niet wisten te kwalificeren. Indien er geen verschil was tussen de eindnotering en de officiële eindstand, staat dit getal niet vermeld.
  • Onderafdeling
Hier staat afgekort de naam van de onderafdeling indien de club in dat jaar in een onderafdeling uitkwam. Tevens staat deze afkorting in de legenda en wordt gelinkt naar het artikel over deze onderafdeling. Deze afkorting wordt alleen vermeld wanneer de club in het verleden in verschillende onderafdelingen heeft gespeeld. Deze vermelding is in de staaf altijd in kleine letters. Deze onderafdelingen zijn na het seizoen 1995/96 afgeschaft. Heeft de club in slechts één onderafdeling gespeeld, dan is dit alleen terug te vinden in de legenda.

Onder de staaf staat het jaartal vermeld waarin het seizoen is afgesloten. 15 verwijst naar het seizoen 2014/15 en/of eventueel op het seizoen 1914/15.

Wanneer een staaf leeg is, zijn deze gegevens niet bekend. Het kan ook zijn dat de club dat seizoen niet heeft meegespeeld op het hogere amateurniveau, vroegtijdig de competitie heeft verlaten of uit de competitie is gezet.
In het seizoen 1944/45 was er wegens de Tweede Wereldoorlog geen regulier competitievoetbal.


Opmerking: In de 1e klasse en lager spelen de clubs in districten. Deze districten staan niet vermeld in de grafiek.
  • 1962 – 2010: sv Roda JC
  • 2010 – heden: sv Roda JC Kerkrade

Seizoensoverzichten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten van Roda JC Kerkrade sinds de toetreding in het betaald voetbal in 1962
Seizoen Competitie Kwalificatie KNVB beker Bijzonderheid
Divisie GW W G V DV DT PNT POS
1962/63 Eerste divisie 30 4 8 18 33 69 16 16e Rechtstreekse degradatie 3e ronde Roda JC treedt toe tot het betaald voetbal na een fusie van Roda Sport en Rapid JC.
1963/64 Tweede divisie B 30 16 8 6 81 40 40 3e Nacompetitie 2e ronde Promotiewedstrijden tegen Alkmaar '54 (2–3), Hermes DVS (1–1) en Zwartemeer (2–0)
1964/65 Tweede divisie B 28 14 8 6 62 37 36 4e 3e ronde
1965/66 Tweede divisie B 28 12 10 6 48 28 34 5e Groepsfase
1966/67 Tweede divisie 44 22 14 8 72 39 58 4e Nacompetitie Geen deelname Promotiewedstrijden tegen HVC (0–4) en Veendam (0–2)
1967/68 Tweede divisie 38 20 8 10 65 54 48 5e Groepsfase
1968/69 Tweede divisie 34 20 2 12 75 54 42 4e 1e ronde
1969/70 Tweede divisie 32 14 7 11 41 36 35 9e 1e ronde
1970/71 Tweede divisie 32 12 15 5 34 27 39 5e 1e ronde
1971/72 Eerste divisie 40 20 9 11 53 42 49 4e 1e ronde
1972/73 Eerste divisie 38 19 14 5 54 32 52 1e Rechtstreekse promotie 2e ronde
1973/74 Eredivisie 34 6 10 18 31 56 22 15e 2e ronde
1974/75 Eredivisie 34 11 10 13 50 61 32 8e 3e ronde
1975/76 Eredivisie 34 13 11 10 40 36 37 8e Europacup II Finalist
1976/77 Eredivisie 34 17 8 9 53 35 42 5e 3e ronde
1977/78 Eredivisie 34 12 12 10 41 40 36 6e Zomer Cup Kwartfinale
1978/79 Eredivisie 34 18 8 8 58 33 44 5e 3e ronde
1979/80 Eredivisie 34 14 8 12 51 49 36 7e Intertoto Cup Kwartfinale
1980/81 Eredivisie 34 9 10 15 67 75 28 11e 3e ronde
1981/82 Eredivisie 34 15 6 13 60 53 36 9e 2e ronde
1982/83 Eredivisie 34 13 9 12 56 52 35 6e Kwartfinale
1983/84 Eredivisie 34 13 9 12 55 55 35 9e Intertoto Cup 3e ronde
1984/85 Eredivisie 34 11 10 13 51 59 32 11e 1e ronde
1985/86 Eredivisie 34 16 7 11 76 51 39 5e 1e ronde
1986/87 Eredivisie 34 15 9 10 51 45 39 4e Nacompetitie voor de UEFA Cup 1e ronde Wedstrijden tegen FC Twente (1–3 & 1–1), FC Utrecht (2–0 & 2–4) en VVV (1–1 & 3–1)
1987/88 Eredivisie 34 10 8 16 46 54 28 15e Europacup II Finalist
1988/89 Eredivisie 34 13 12 9 52 38 38 5e 2e ronde
1989/90 Eredivisie 34 14 13 7 53 39 41 5e UEFA Cup Kwartfinale
1990/91 Eredivisie 34 12 7 15 40 53 31 10e Halve finale
1991/92 Eredivisie 34 12 11 11 41 45 35 9e Finalist
1992/93 Eredivisie 34 11 7 16 51 59 29 11e 3e ronde
1993/94 Eredivisie 34 15 8 11 55 40 38 6e 3e ronde
1994/95 Eredivisie 34 22 10 2 70 28 54 2e UEFA Cup 2e ronde
1995/96 Eredivisie 34 15 12 7 51 35 57 4e UEFA Cup Halve finale
1996/97 Eredivisie 34 16 7 11 56 47 55 6e Europacup II Winnaar
1997/98 Eredivisie 34 10 8 16 44 45 38 14e Achtste finale
1998/99 Eredivisie 34 17 9 8 59 40 60 5e UEFA Cup Achtste finale
1999/00 Eredivisie 34 16 7 11 62 53 55 8e UEFA Cup Winnaar
2000/01 Eredivisie 34 17 8 9 59 41 59 4e UEFA Cup Kwartfinale
2001/02 Eredivisie 34 11 8 15 33 45 41 13e Achtste finale
2002/03 Eredivisie 34 14 8 12 58 54 50 6e Achtste finale
2003/04 Eredivisie 34 14 11 9 60 41 53 6e UEFA Intertoto Cup 2e ronde
2004/05 Eredivisie 34 13 8 13 60 55 47 8e UEFA Intertoto Cup 3e ronde
2005/06 Eredivisie 34 15 5 14 57 54 50 8e Play-offs om UEFA Cup Halve finale Wedstrijden tegen sc Heerenveen (0–0 & 0–1)
2006/07 Eredivisie 34 15 9 10 47 36 54 6e Play-offs voor ticket UEFA Cup Kwartfinale Wedstrijden tegen FC Utrecht (0–0 & 1–1)
2007/08 Eredivisie 34 12 11 11 55 55 47 9e Play-offs om UEFA Cup/Intertoto-voetbal Finalist Wedstrijden tegen N.E.C. (0–1 & 0–2)
2008/09 Eredivisie 34 7 9 18 38 58 30 16e Nacompetitie Kwartfinale Degradatiewedstrijden tegen FC Dordrecht (1–1 & 0–1) en SC Cambuur (0–0 & 1–1, 5–3 n.s.)
2009/10 Eredivisie 34 14 5 15 56 60 47 9e Play-offs voor de UEFA Europa League 3e ronde Wedstrijden tegen Heracles Almelo (1–1 & 2–1) en FC Utrecht (0–2 & 1–4)
2010/11 Eredivisie 34 14 13 7 65 50 55 6e Play-offs voor de UEFA Europa League Achtste finale Naamsverandering naar Roda JC Kerkrade
Wedstrijden tegen ADO Den Haag (2–4 & 1–2)
2011/12 Eredivisie 34 14 2 18 55 70 44 10e 3e ronde
2012/13 Eredivisie 34 7 12 15 51 69 33 16e Nacompetitie 2e ronde Degradatiewedstrijden tegen De Graafschap (1–1 & 6–1) en Sparta Rotterdam (0–0 & 2–1)
2013/14 Eredivisie 34 7 8 19 44 69 29 18e Rechtstreekse degradatie Kwartfinale
2014/15 Eerste divisie 38 21 6 11 69 58 69 3e Nacompetitie Kwartfinale Promotiewedstrijden tegen FC Emmen (1–0 & 2–2) en NAC Breda (0–1 & 2–1)
2015/16 Eredivisie 34 8 10 16 34 55 34 14e Kwartfinale
2016/17 Eredivisie 34 7 12 15 26 51 33 17e Nacompetitie 1e ronde Degradatiewedstrijden tegen Helmond Sport (1–0 & 1–1) en MVV Maastricht (0–0 & 1–0)
2017/18 Eredivisie 34 8 6 20 42 69 30 16e Nacompetitie Kwartfinale Degradatiewedstrijden tegen Almere City FC (0–0 & 1–2)
2018/19 Eerste divisie 38 14 11 13 57 59 53 13e Achtste finale
2019/20 Eerste divisie 29 5 10 14 36 52 22 17e 2e ronde Door de coronacrisis is competitie niet afgemaakt. De tussenstand na 29 speelrondes werd de eindstand[12]
2020/21 Eerste divisie 38 15 12 11 67 61 57 8e Nacompetitie 3e ronde Promotiewedstrijden tegen De Graafschap (2–3) en N.E.C (3–0)
2021/22 Eerste divisie e 2e ronde

Europees voetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Zie lijst van Europese wedstrijden van Roda JC Kerkrade voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Roda JC speelde tot dusverre 42 Europese wedstrijden, 14 in de Europacup II, 22 in de UEFA Cup en 6 in de Intertoto Cup. Het resultaat was 15 overwinningen, 8 gelijke spelen en 19 nederlagen. Mede door de 10-0 zege op Hapoel Beer Sheva in 1997 is het doelsaldo wel positief.

De meest gedenkwaardige Europese zege behaalde Roda op donderdag 28 februari 2002 in San Siro tegen grootmacht AC Milan. In de Italiaanse modestad verslaat Roda JC Milan met 0-1. In de 70e minuut van de wedstrijd deed Mark Luijpers het Roda-vak ontploffen van vreugde. Na de 0-1 nederlaag in het Parkstad Limburg Stadion, door een buitenspelgoal van José Mari, was de stand weer gelijkgetrokken. Vlak voor het verstrijken van de officiële speeltijd haalde arbiter Wolfgang Stark uit Duitsland zich de woede van het Roda-legioen op de hals door Regilio Vrede de rode kaart te tonen. In de zinderende verlenging houdt Roda met 10 man stand tegen de 11 Milanezen. In de beslissende strafschoppenserie komt Roda zelfs aan de leiding. De volgende ronde ligt voor Roda JC binnen handbereik, maar Tom Soetaers, Mark Luijpers en Eric van der Luer falen. Het enige wat overblijft voor Roda JC is de herinnering aan de overwinning. Deze wedstrijd was tevens voor Roda JC het laatste wapenfeit in Europa.

Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1976/77, 1988/89, 1997/98
1990/91, 1995/96, 1996/97, 1999/00, 2000/01, 2001/02
1980, 1984, 2004, 2005

Bekende (oud-)Koempels[bewerken | brontekst bewerken]

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie lijst van spelers van Roda JC Kerkrade voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

Trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie lijst van trainers van Roda JC Kerkrade voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]